Cornell Veterinary Medicine Study znajduje nowe powiązania między zapachem i wizją psów

0 Comments

Badacze z Cornell University College of Veterinary Medicine oferują pierwszą dokumentację, że zmysł zapachu psów jest zintegrowany z ich wizją i innymi odrębnymi częściami mózgu , rzucając nowe światło na to, jak psy doświadczają i poruszają się po świecie.

„Nigdy nie widzieliśmy tego związku między nosem a płatem potylicznym, funkcjonalnie kory wzrokowej u psów, u każdego gatunku”, powiedział dr Pip Johnson, adiunkt nauk medycznych i starszy autor „Rozległe połączenia psiego węchowego Ścieżka ujawniona przez traktografię i rozwarstwienie. ”

Strzałkowy obraz mózgu generowany za pomocą oprogramowania TrackVis. Dzięki uprzejmości dr Pip Johnson/Cornell University College of Veterinary Medicine. Prawa autorskie: CVM marketing i komunikacja

„Kiedy wchodzimy do pokoju, używamy głównie naszej wizji, aby dowiedzieć się, gdzie są drzwi, kto jest w pokoju, gdzie znajduje się stół” – powiedziała. „Podczas gdy u psów to badanie pokazuje, że olfakcja jest naprawdę zintegrowana z wizją pod względem tego, jak dowiadują się o swoim otoczeniu i orientują się w nim”.

Johnson i jej zespół znaleźli połączenia, w których mózg przetwarza pamięć i emocje, które są podobne do tych u ludzi, a także nigdy nie udokumentowane połączenia z rdzeniem kręgowym i płatem potylicznym, których nie można znaleźć u ludzi.

Badanie potwierdza jej doświadczenia medyczne z niewidomymi psami, które funkcjonują niezwykle dobrze. „Nadal mogą grać w Fetch i poruszać się w otoczeniu znacznie lepiej niż ludzie z tym samym warunkiem” – powiedział Johnson. „Wiedząc, że jest to autostrada informacyjna między tymi dwoma obszarami, może być niezwykle pocieszająca dla właścicieli psów z nieuleczalnymi chorobami oczu”.

Identyfikacja nowych połączeń w mózgu otwiera również nowe linie pytań. „Aby zobaczyć tę różnicę w mózgu, pozwala nam zobaczyć, co jest możliwe w mózgu ssaków i zastanawiać się-być może mamy szczątkowe połączenie między tymi dwoma obszarami z czasów, gdy byliśmy znacznie bardziej przypominającymi małpę i zorientowane na zapach, a może inne gatunki Mają znaczące odmiany, których nie badaliśmy – powiedział Johnson.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz tę historię Cornell Chronicle.

Źródło: komunikat prasowy Cornell

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *